• Informator
•  | Poczekalnia
•  | Zdrowy Mieszczanin
•  | Doniesienia Listonosza

O co lekarz seksuolog pyta pacjenta?
Podstawowe informacje niezbędne lekarzowi to:

• dane personalne pacjenta,
• wykształcenie i wykonywany zawód,
• stan cywilny,
• liczba posiadanych dzieci,
• światopogląd z uwzględnieniem poglądów moralnych wpływających na osobowość,
• warunki mieszkaniowe,
• nałogi,
• informacje dotyczące przebytych i aktualnych chorób oraz stosowanego leczenia.

W następnej kolejności, w wywiadzie lekarskim, zbierane są informacje dotyczące aktualnego problemu pacjenta, czyli np:

• od kiedy występują problemy ze wzwodem,
• w jakich okolicznościach występują,
• z jakim nasileniem,
• jak długo trwa wzwód,
• kiedy zanika,
• czy było podejmowane leczenie i z jakim skutkiem.

Kolejne pytania dotyczą: okresu dojrzewania, aktualnego związku partnerskiego oraz aktualnego życia seksualnego.
Dopiero wszystkie te informacje, często uzupełnione wywiadem od partnerki (o ile jest to możliwe) umożliwiają lekarzowi podjęcie decyzji o potrzebie lub jej braku wykonania niezbędnych badań diagnostycznych.
Jednym z częściej spotykanych problemów, z którym mężczyźni przychodzą do lekarza seksuologa są zaburzenia erekcji. Przyczyn nieprawidłowej erekcji można poszukiwać poprzez wykonanie następujących badań:

• ogólne badanie lekarskie,
• badanie neurologiczne,
• badania EKG, USG,
• tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny,
• badanie biochemiczne krwi,
• badanie stężenia hormonów płciowych we krwi,
• badanie okolicy krocza (węzły chłonne, jądra, moszna, prącie, napletek),
• badanie „per rectum”,
• wizualna ocena cech dojrzewania płciowego (owłosienie, budowa ciała, wielkość jąder i prącia).

Komplet wyników zleconych badań, uzupełniający wyniki uzyskane z wywiadu lekarskiego, pozwala na wybór optymalnej metody leczenia dostosowanej do stanu zdrowia pacjenta oraz charakteru jego związku partnerskiego.

Celem leczenia jest również wzmocnienie związku uczuciowego z partnerką i doprowadzenie do zaniku lęków dotyczących życia seksualnego. Nawet, jeśli małżonkowie się kochają, ale nieumiejętnie okazują sobie zainteresowanie i akceptację, nie mówią otwarcie o swoich pragnieniach, wstydzą się rozmawiać na intymne tematy, szanse na poprawienie ich współżycia seksualnego są nikłe.

Informacja przygotowana na bazie materiałów przekazanych przez Fundację Promocji Zdrowia Seksualnego

Star, 25-04-2008, zdrowemiasto.pl

Warto wiedzieć

Wakacyjne dyżury telefoniczne dla edukacji seksualnej młodych!
Masz problem, nie wiesz, kogo się poradzić będąc na wakacjach? Podczas wakacji trwają dyżury telefoniczne, które organizuje Grupa Edukatorów Seksualnych "Ponton". Młodzież obojga płci może telefonować oraz wysyłać sms-y pod numer tel. komórkowego 507 832 741 od 2 lipca do 31 sierpnia codziennie w godzinach od 17.00 do 20.00 z zapytaniami na temat dojrzewania, antykoncepcji, zdrowia intymnego oraz pierwszych kontaktów seksualnych. Odpowiedzi udzielają ekukatorzy seksualni, tworzący nieformalną grupę wolontariuszy działających przy Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny.

Więcej informacji znajdziesz na stronie internetowej Grupy Edukatorów Seksualnych "Ponton" pod adresem www.ponton.org.pl.

Wizyta u ginekologa

Prawidłowe stosowanie prezerwatyw

Materiały edukacyjne Grupy Edukatorów Seksualnych "Ponton". Więcej na stronie www.ponton.org.pl. Zródło: www.ponton.org.pl

Czym jest zdrowie seksualne?
„Zdrowie seksualne ma pozytywny wpływ na jakość życia i stosunki osobiste, toteż troska o nie powinna ograniczać się wyłącznie do poradnictwa i opieki w zakresie reprodukcji oraz chorób przenoszonych drogą płciową.” (Platforma Działania, Pekin 1995, art. 94 Program Działania, Kair 1994)
Zdrowie seksualne – to według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), integracja biologicznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych aspektów życia seksualnego, ważnych dla pozytywnego rozwoju osobowości, komunikacji i miłości. Jeśli którykolwiek z tych elementów nie funkcjonuje prawidłowo, cierpią na tym także pozostałe.
Brak zdrowia seksualnego może prowadzić do różnorodnych zaburzeń, kompleksów i obniżonej samooceny. Mogą wówczas występować: zaburzenia zdrowia psychicznego (psychosomatyczne, depresyjne, nerwicowe, itp.), poczucie niskiej wartości, konflikty i napięcia w relacjach partnerskich, drażliwość w kontaktach międzyludzkich. Zdrowie seksualne jest częścią zdrowia reprodukcyjnego.
Zdrowie reprodukcyjne - jest stanem fizycznego, psychicznego, społecznego dobrostanu we wszystkich sprawach związanych z systemem reprodukcji. Zdrowie reprodukcyjne oznacza, że ludzie są w stanie prowadzić satysfakcjonujące i bezpieczne życie seksualne, mieć dzieci oraz w sposób swobodny decydować czy, kiedy i jak liczną rodzinę chcą założyć.
Pojmowanie zdrowia seksualnego powinno być oparte na normach medycznych oraz kulturowych. Normy medyczne zdrowia seksualnego - opierają się na definicji zdrowia seksualnego WHO, Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych WHO (ICD-10) oraz Deklaracji Praw Seksualnych z 2002 roku, rekomendowanej przez WHO. Lekarze, niezależnie od osobistych i religijnych poglądów, powinni respektować normy medyczne i realizować zasady promocji zdrowia seksualnego rekomendowane przez WHO.

Informator | Rozmaitości | Kraj | Świat | Ciekawostki | Edukacja | Spotkania | Eko | Wypoczynek