Zachodząca z wiekiem degeneracja stawów, jak i zwiększająca się liczba urazów powoduje wzrost zapotrzebowania na endoprotezy oraz wymusza rozwój ich konstrukcji. W prostych przypadkach wystarczy dobranie endoprotezy z zestawu produkowanego handlowo, jednak w przypadkach szczególnie skomplikowanych konieczne jest zaprojektowanie i wykonanie endoprotezy "na miarę", czyli dopasowanej do indywidualnego pacjenta.
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Poinformuj znajomych o tym artykule:
Inne w tym dziale:
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Dostępna innowacyjna metoda dla pacjentów dializowanych: mniejsze ryzyko powikłań chirurgicznych i krótszy czas rekonwalescencji
- Sezon infekcyjny ruszył. Czy szczepienia powstrzymają falę grypy i RSV?
- Co dalej z leczeniem ostrej porfirii wątrobowej?
- Gdzie bije drugie serce Polaków? W jelitach!
- Rak płuca – wyzwanie współczesnej onkologii. Immunoterapia dla chorych w gorszym stanie sprawności.
- Co dziesiąty pacjent jest narażony na zdarzenie niepożądanepodczas leczenia szpitalnego. Większość szpitali wciąż bez elektronicznego systemu raportowania
- Październik to najlepszy moment, by wzmocnić odporność
- Zapowiadane rozszerzenie wskazań do badań PET/CT to ogromna szansa dla chorych
- Potrzebny program pilotażowy dla pacjentów dializowanych – obecne wyceny procedur nefrologicznych nie odzwierciedlają kosztów leczenia
- Infekcja, która nie boli, a zabija – jak brak podstawowego leczenia prowadzi do dramatycznych konsekwencji?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
![]() |


zdrowemiasto.pl / Przegląd EUREKA | dodane 01-04-2009





