Zachodząca z wiekiem degeneracja stawów, jak i zwiększająca się liczba urazów powoduje wzrost zapotrzebowania na endoprotezy oraz wymusza rozwój ich konstrukcji. W prostych przypadkach wystarczy dobranie endoprotezy z zestawu produkowanego handlowo, jednak w przypadkach szczególnie skomplikowanych konieczne jest zaprojektowanie i wykonanie endoprotezy "na miarę", czyli dopasowanej do indywidualnego pacjenta.
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Proces konstruowania endoprotezy składa się z dwóch etapów. W pierwszym z nich, za pomocą tomografii komputerowej następuje określenie indywidualnych cech geometrycznych stawu i kości danego pacjenta, dzięki czemu, na ich podstawie, możliwe staje się zaprojektowanie ich wirtualnego modelu geometrycznego. Etap ten ma na celu dostarczenie chirurgowi precyzyjnych danych umożliwiających przygotowanie procesu operacyjnego albo wybór endoprotezy gotowej. Z kolei, w następnym etapie, dzięki informacjom uzyskanym w poprzedniej fazie, ma miejsce projektowanie procesu technologicznego, w wyniku którego wykonuje się endoprotezę dopasowaną do indywidualnych cech anatomicznych pacjenta z uwzględnieniem wytrzymałości oraz fizjologii tkanki kostnej, jak i niezbędne oprzyrządowanie. Zaletą wykorzystywanego komputerowego systemu projektowania jest możliwość weryfikacji modeli komputerowych, która daje chirurgom szansę dokonywania niezbędnych poprawek. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu techniki szybkiego prototypowania, polegającej na wykonywaniu materialnego modelu kości i endoprotezy metodą fotosyntezy.
Przedstawioną procedurę zastosowano na razie do stawu biodrowego i łokciowego. W pierwszym przypadku chodziło o odtworzenie, a później uruchomienie praktycznie nie istniejącego stawu biodrowego (dlatego zastosowanie typowej endoprotezy nie było możliwe). Półtora roku po operacji pacjent czuje się dobrze i chodzi bez kul. W drugim przypadku zaprojektowano całkowicie oryginalne rozwiązanie dwuczęściowej endoprotezy kości promieniowej i wszczepiano ją w przypadkach całkowitego zniszczenia głowy kości promieniowej. We wszystkich przypadkach pacjenci odzyskiwali zdolność prawidłowego ruchu ręki w stanie łokciowym. Tak więc, projektowanie nowej generacji endoprotez ma przynajmniej dwie zalety - po pierwsze, ich zastosowanie może przywrócić sprawność ruchową wielu osobom, a po drugie, wykonywanie w kraju indywidualnych endoprotez zmniejsza znacznie ich koszty, umożliwiając tym samym powszechne ich stosowanie. (M.W.K.)
/Przegląd EUREKA, Nr 6(18)/2002, ELEKTRONIKA, AUTOMATYKA i ROBOTYKA, INFORMATYKA i TELEKOMUNIKACJA, Technika w Medycynie/
Poinformuj znajomych o tym artykule:
Inne w tym dziale:
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Potrzebny program pilotażowy dla pacjentów dializowanych – obecne wyceny procedur nefrologicznych nie odzwierciedlają kosztów leczenia
- Infekcja, która nie boli, a zabija – jak brak podstawowego leczenia prowadzi do dramatycznych konsekwencji?
- Żyj zdrowo, badaj puls – chroń się przed udarem!
- Nowoczesny lek w leczeniu nowotworów mielodysplastycznych dostępny już w 1. linii leczenia
- Zrób sercu przysługę tego lata
- „Otyłość można i trzeba leczyć”. Nowe szanse na większą dostępność terapii
- Ministerstwo Zdrowia wprowadza zmiany w programie B.113. Eksperci i pacjenci dziękują za wysłuchanie postulatów
- Dr Anna Witowicz z Europejskim Certyfikatem Specjalisty Niewydolności Serca
- Jest ostateczna lipcowa lista refundacyjna. Dużo ważnych zmian w onkologii
- Czy seniorzy będą mieli dostęp do najskuteczniejszejochrony przeciw grypie?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
![]() |