Ciekawość i aktywność dzieci dowodem inteligencji
Z ARCHIWUM NATURAL HEALING TODAY
Fot. zdrowemiasto.pl
Dzieci nieustannie zadające pytania mogą być na zmianę zabawne, denerwujące lub wprawiające w zakłopotanie, ale z ostatnich badań naukowych wynika, że ciekawość może wskazywać na wybitną inteligencję.
W raporcie naukowym czytamy, że ciekawskie trzyletnie dzieci, określane „poszukiwaczami wysokiej stymulacji”, w wieku lat jedenastu osiągały o 12 punktów więcej w teście na inteligencję IQ i lepiej czytały od swych rówieśników, niezależnie od zawodu i wykształcenia rodziców. I mimo że dążenie do skrajnej stymulacji wiązano dotychczas z narkomanią i alkoholizmem, antyspołecznym postępowaniem oraz niższą inteligencją – nawet najbardziej ciekawskie, wszędobylskie dzieci miały później lepsze wyniki testu na inteligencję.
„Popieranie właściwego poszukiwania stymulacji przez dzieci może prowadzić do poprawy ich zdolności poznawczych” – twierdzi Adrian Raine, główny autor raportu. Jego zdaniem rodzice stanowią wzory do naśladowania dla dzieci w trakcie eksploracji ich otoczenia. Rodzice mogą też inicjować rozmowy z dziećmi i tworzyć atmosferę, w jakiej ceni się intelektualną ciekawość.
Omawianymi badaniami naukowymi objęto 1,800 dzieci, które w wieku 3 lat przeszły przez szereg testów oceniających ich zdolności werbalne i przestrzenne. Między innymi dzieci proszono o łączenie klocków na różne sposoby, kopiowanie różnorodnych form, rozpoznawanie części ciała i klasyfikację różnych obiektów. Naukowcy ocenili też poziom ciekawości i socjalnej adaptacji dzieci określając, w jakim stopniu interesowały się one samodzielnie nowymi zabawkami w pokoju, jak rozmawiały, jak przyjaźnie były nastawione i jak dobrze bawiły się z innymi dziećmi.
Na razie jednak nie wyjaśniono jeszcze, dlaczego u ciekawych i aktywnych dzieci rozwijają się później wybitne zdolności w trakcie nauki w szkole. Naukowcy przypuszczają, że dzieci takie poszukują wzbogaconego środowiska, które w jakiś sposób pobudza rozwój ich zdolności poznawczych. Potrzebne są dalsze badania naukowe, by ustalić, czy stymulacja naprawdę prowadzi do większej inteligencji, czy też jest po prostu produktem ubocznym inteligencji.
e-NHT / Journal of Personality and Social Psychology, 2002/82
W raporcie naukowym czytamy, że ciekawskie trzyletnie dzieci, określane „poszukiwaczami wysokiej stymulacji”, w wieku lat jedenastu osiągały o 12 punktów więcej w teście na inteligencję IQ i lepiej czytały od swych rówieśników, niezależnie od zawodu i wykształcenia rodziców. I mimo że dążenie do skrajnej stymulacji wiązano dotychczas z narkomanią i alkoholizmem, antyspołecznym postępowaniem oraz niższą inteligencją – nawet najbardziej ciekawskie, wszędobylskie dzieci miały później lepsze wyniki testu na inteligencję.
„Popieranie właściwego poszukiwania stymulacji przez dzieci może prowadzić do poprawy ich zdolności poznawczych” – twierdzi Adrian Raine, główny autor raportu. Jego zdaniem rodzice stanowią wzory do naśladowania dla dzieci w trakcie eksploracji ich otoczenia. Rodzice mogą też inicjować rozmowy z dziećmi i tworzyć atmosferę, w jakiej ceni się intelektualną ciekawość.
Omawianymi badaniami naukowymi objęto 1,800 dzieci, które w wieku 3 lat przeszły przez szereg testów oceniających ich zdolności werbalne i przestrzenne. Między innymi dzieci proszono o łączenie klocków na różne sposoby, kopiowanie różnorodnych form, rozpoznawanie części ciała i klasyfikację różnych obiektów. Naukowcy ocenili też poziom ciekawości i socjalnej adaptacji dzieci określając, w jakim stopniu interesowały się one samodzielnie nowymi zabawkami w pokoju, jak rozmawiały, jak przyjaźnie były nastawione i jak dobrze bawiły się z innymi dziećmi.
Na razie jednak nie wyjaśniono jeszcze, dlaczego u ciekawych i aktywnych dzieci rozwijają się później wybitne zdolności w trakcie nauki w szkole. Naukowcy przypuszczają, że dzieci takie poszukują wzbogaconego środowiska, które w jakiś sposób pobudza rozwój ich zdolności poznawczych. Potrzebne są dalsze badania naukowe, by ustalić, czy stymulacja naprawdę prowadzi do większej inteligencji, czy też jest po prostu produktem ubocznym inteligencji.
e-NHT / Journal of Personality and Social Psychology, 2002/82
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Onycholiza - skąd się bierze i jak ją leczyć
- 8 mitów o implantach zębowych, w które prawdopodobnie nadal wierzysz
- Jak działa konduktometr i do czego jest wykorzystywany?
- Wady i zalety aptek internetowych
- Jak w naturalny sposób wspomagać swój układ odpornościowy?
- Suche oko - syndrom oka biurowego
- Komórki macierzyste - jakie choroby leczą?
- Elektryczne samochody wjechały do Polski
- Niealkoholowe stłuszczenie wątroby. Fosfolipidy niezbędne - czynaprawdę są niezbędne?
- Olejek z opuncji figowej – naturalny eliksir młodości
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
