Choroby gruczołu krokowego. Zapalenie gruczołu krokowego
PORADNIK MEDYCZNY. UROLOG
dr n. med. Wojciech Ejchman
Objawy i leczenie
Ostre, bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego przebiega z gorączką i dreszczami, a stercz jest powiększony, obrzęknięty, miękki i bolesny. Chory skarży się na trudności w oddawaniu moczu, aż do jego całkowitego zatrzymania włącznie. Stercz należy badać delikatnie; nie powinno się wykonywać masażu stercza, ponieważ grozi to posocznicą. Jedynym sposobem odprowadzenia moczu z pęcherza jest utworzenie przetoki przezskórnej nadłonowej poprzez nakłucie (cystostomia).
Powikłaniem nie rozpoznanego lub niewłaściwie leczonego ostrego zapalenia jest ropień odbytu. Można go rozpoznać badaniem palcem przez odbytnicę lub przezodbytniczym badaniem ultrasonograficznym.
Leczenie polega na opróżnieniu i drenażu ropnia przez krocze (pod kontrolą USG) lub od strony cewki (elektrosekcja stercza z otwarciem ropnia do cewki) pod osłoną leków przeciwbakteryjnych.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie stercza występuje niezmiernie rzadko i jest zazwyczaj następstwem ostrego zapalenia. Przebieg jest bezgorączkowy, a większość chorych zgłasza dolegliwości dyzuryczne, częstomocz, parcia naglące, bóle w okolicy krocza, kości krzyżowej, podbrzusza, jąder, ból w czasie ejakulacji oraz obserwuje obecność krwi w nasieniu.
U większości mężczyzna w średnim i starszym wieku stwierdza się kamienie w sterczu, co nie ma większego znaczenia klinicznego. Natomiast kamienie zakażone bakteriami mogą podtrzymywać infekcję dróg moczowych i stercza, co powoduje niepowodzenie w leczeniu farmakologicznym. W tych przypadkach wskazana jest elektroresekcja przezcewkowa stercza.
Niebakteryjne zapalenia stercza oraz prostatodynia, która według współczesnych jest jego odmianą, są najczęstszymi postaciami zapaleń gruczołu krokowego. W posiewach i wydzielinie stercza nie stwierdza się drobnoustrojów patogennych, a badanie cytologiczne wydzieliny wykazuje zmiany zapalne. Przyczyna tego schorzenia pozostaje nieznana. Być może jest to schorzenie o etiologii autoimmunologicznej. Odpowiedzialny za ten typ zapalenia może być odpływ moczu do kanalików stercza, powodujący chemiczne zapalenie. Wyniki badań urodynamicznych wykazują zmniejszony przepływ cewkowy, wzrost ciśnienia śródpęcherzowego, spastyczną dysfunkcję szyi pęcherza i odcinka sterczowego cewki, zwiększoną wartość ciśnienia zamknięcia cewki - nazywane objawami dyssynergii wypieraczowo-zwieraczowej.
Nieznajomość przyczyn choroby implikuje zwykle nieskuteczne leczenie. Ponadto wielu autorów uważa, że czynniki psychogenne, stres, odgrywają istotną rolę w powstawaniu i utrzymywaniu się objawów tego schorzenia.
W leczeniu ostrego i przewlekłego bakteryjnego zapalenia oraz ropnia stosuje się leki przeciwbakteryjne. Za bardzo skuteczne uważa się fluorochinolony. Wszystkie jednak leki słabo przenikają do zmienionych zapalnie tkanek stercza, stąd leczenie należy prowadzić przez co najmniej 4 tygodnie.
W leczeniu zakażeń chlamydiami stosuje się głównie antybiotyki z grupy makrolidów i tetracyklin oraz fluorochinolony. Podobnie postępujemy w leczeniu zakażeń mykoplazmami płciowymi. W przypadku zakażeń przenoszonych drogą płciową obowiązuje leczenie partnerów seksualnych. Objawowo stosuje się leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, spazmolityki, miorelaksanty, alfa blokery.
Duża grupę leków stosowanych w zapaleniu gruczołu krokowego stanowią preparaty pochodzenia roślinnego, a to ze względu na obecność w nich takich substancji jak garbniki, steroidy roślinne (fitosterole, sitosterole), flawonoidy, saponiny, kwasy wielofenolowe, aminy biogenne i olejki eteryczne.
Ostre, bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego przebiega z gorączką i dreszczami, a stercz jest powiększony, obrzęknięty, miękki i bolesny. Chory skarży się na trudności w oddawaniu moczu, aż do jego całkowitego zatrzymania włącznie. Stercz należy badać delikatnie; nie powinno się wykonywać masażu stercza, ponieważ grozi to posocznicą. Jedynym sposobem odprowadzenia moczu z pęcherza jest utworzenie przetoki przezskórnej nadłonowej poprzez nakłucie (cystostomia).
Powikłaniem nie rozpoznanego lub niewłaściwie leczonego ostrego zapalenia jest ropień odbytu. Można go rozpoznać badaniem palcem przez odbytnicę lub przezodbytniczym badaniem ultrasonograficznym.
Leczenie polega na opróżnieniu i drenażu ropnia przez krocze (pod kontrolą USG) lub od strony cewki (elektrosekcja stercza z otwarciem ropnia do cewki) pod osłoną leków przeciwbakteryjnych.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie stercza występuje niezmiernie rzadko i jest zazwyczaj następstwem ostrego zapalenia. Przebieg jest bezgorączkowy, a większość chorych zgłasza dolegliwości dyzuryczne, częstomocz, parcia naglące, bóle w okolicy krocza, kości krzyżowej, podbrzusza, jąder, ból w czasie ejakulacji oraz obserwuje obecność krwi w nasieniu.
U większości mężczyzna w średnim i starszym wieku stwierdza się kamienie w sterczu, co nie ma większego znaczenia klinicznego. Natomiast kamienie zakażone bakteriami mogą podtrzymywać infekcję dróg moczowych i stercza, co powoduje niepowodzenie w leczeniu farmakologicznym. W tych przypadkach wskazana jest elektroresekcja przezcewkowa stercza.
Niebakteryjne zapalenia stercza oraz prostatodynia, która według współczesnych jest jego odmianą, są najczęstszymi postaciami zapaleń gruczołu krokowego. W posiewach i wydzielinie stercza nie stwierdza się drobnoustrojów patogennych, a badanie cytologiczne wydzieliny wykazuje zmiany zapalne. Przyczyna tego schorzenia pozostaje nieznana. Być może jest to schorzenie o etiologii autoimmunologicznej. Odpowiedzialny za ten typ zapalenia może być odpływ moczu do kanalików stercza, powodujący chemiczne zapalenie. Wyniki badań urodynamicznych wykazują zmniejszony przepływ cewkowy, wzrost ciśnienia śródpęcherzowego, spastyczną dysfunkcję szyi pęcherza i odcinka sterczowego cewki, zwiększoną wartość ciśnienia zamknięcia cewki - nazywane objawami dyssynergii wypieraczowo-zwieraczowej.
Nieznajomość przyczyn choroby implikuje zwykle nieskuteczne leczenie. Ponadto wielu autorów uważa, że czynniki psychogenne, stres, odgrywają istotną rolę w powstawaniu i utrzymywaniu się objawów tego schorzenia.
W leczeniu ostrego i przewlekłego bakteryjnego zapalenia oraz ropnia stosuje się leki przeciwbakteryjne. Za bardzo skuteczne uważa się fluorochinolony. Wszystkie jednak leki słabo przenikają do zmienionych zapalnie tkanek stercza, stąd leczenie należy prowadzić przez co najmniej 4 tygodnie.
W leczeniu zakażeń chlamydiami stosuje się głównie antybiotyki z grupy makrolidów i tetracyklin oraz fluorochinolony. Podobnie postępujemy w leczeniu zakażeń mykoplazmami płciowymi. W przypadku zakażeń przenoszonych drogą płciową obowiązuje leczenie partnerów seksualnych. Objawowo stosuje się leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, spazmolityki, miorelaksanty, alfa blokery.
Duża grupę leków stosowanych w zapaleniu gruczołu krokowego stanowią preparaty pochodzenia roślinnego, a to ze względu na obecność w nich takich substancji jak garbniki, steroidy roślinne (fitosterole, sitosterole), flawonoidy, saponiny, kwasy wielofenolowe, aminy biogenne i olejki eteryczne.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Kamienie nerkowe – kiedy potrzebna jest operacja?
- Rak prostaty - objawy kliniczne, diagnostyka, leczenie
- Nerki. Czynność nerek. Regulacja czynności wydzielniczej nerek
- Nerki. Budowa anatomiczna nerek - położenie nerek.
- Drogi odprowadzające mocz. Moczowody i pęcherz moczowy
- Urolog. Narządy płciowe męskie zewnętrzne i wewnętrzne
- O urodzie penisa, czyli o co młodzi mężczyźni pytają w listach najczęściej. Kształt penisa. Choroba Peyroniego
- O urodzie penisa, czyli o co młodzi mężczyźni pytają w listach najczęściej. Wielkość penisa
- Przewlekły ból męskich narządów płciowych
- Choroby gruczołu krokowego. Rak prostaty
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
