Zakrzepica żylna - jakie są objawy, których nie widać?
POCZEKALNIA. Szepty
Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych jest chorobą, która rocznie dotyka 57 tysięcy Polaków. To dużo, ponieważ zakrzepica, która pojawiła się raz, na pewno powróci. Czasem zdarza się, że objawy zakrzepicy mogą być zupełnie niewidoczne na nogach i dopiero ból czy nawet zatorowość płucna są pierwszym znakiem jej obecności. Jak rozpoznać niewidoczne objawy zakrzepicy i jak zapobiegać jej rozwojowi?
Zakrzepica żył głębokich jest chorobą polegającą na powstaniu skrzepów w żyłach głębokich kończyn dolnych. Może do tego dojść na skutek trzech mechanizmów: zwolnienia przepływu krwi, nadmiernej krzepliwości krwi oraz uszkodzenia ścian naczynia. Zazwyczaj jeden mechanizm nie wystarcza, aby postała zakrzepica. Jednak już długotrwałe siedzenie w bezruchu, na przykład podczas kilkugodzinnej podróży samolotem u osoby z nadkrzepliwością krwi może spowodować poważną zakrzepicę żył głębokich.
Czynniki ryzyka
Jest bardzo wiele czynników ryzyka mogących powodować zakrzepicę. Przede wszystkim prawie wszystkie przypadki występują u osob >40. roku życia. Niemniej, u osób z dużymi predyspozycjami może wystąpić i wcześniej. Na przykład u młodej kobiety, która przyjmuje tabletki antykoncepcyjne, pali, a na dodatek ma rodzinne występowanie nadkrzepliwości. Drugim czynnikiem ryzyka jest otyłość. Po pierwsze dlatego, że osoby takie się znacznie mniej poruszają, po drugie u osób z otyłością, zwłaszcza brzuszną, utrudniony jest odpływ krwi z kończyn dolnych. Powoduje to długotrwały zastój krwi w żyłach głębokich, co może skutkować powstawaniem zakrzepów. Tak samo, bardzo ważnym czynnikiem ryzyka są urazy, które wymagają długiego unieruchomienia: złamanie szyjki kości udowej u osoby starszej czy złamanie nogi wymagające usztywnienia w dwóch stawach. Jest również szereg chorób które predysponują do zakrzepicy żył głębokich: nieswoiste zapalenia jelit, zapalenia naczyń, reumatoidalne zapalenie stawów, nowotwory, zakażenia. Istnieje również grupa sytuacji niezwiązanych z chorobami, jednak znacznie zwiększających ryzyko: wspomniany lot samolotem, kilkunastogodzinna podróż autokarem oraz ciąża i połóg.
Objawy
Objawy zakrzepicy żył głębokich zależą od umiejscowienia. Z reguły przebiega bezobjawowo lub na tyle skąpoobjawowo, że jest to bagatelizowane przez pacjentów. Głównym objawem jest ból w czasie chodzenia oraz obrzęk i ucieplenie kończyny w której obecna jest zakrzepica. W czasie ucisku noga jest tkliwa lub nawet bolesna. Często występuje stan podgorączkowy, czyli temperatura od 37,5 do 38,2 °C, lub nawet gorączka (>38,3 °C).
Powikłania
Wystąpienie zakrzepicy może mieć bardzo poważne skutki. Same zakrzepy w żyłach kończyn dolnych nie mają tendencji do rozpuszczania się, więc zakrzepica może przeminąć albo gdy zakrzep ulegnie fragmentacji i popłynie dalej z krwią, albo gdy wytworzy się kanał pośrodku zakrzepu, umożliwiający przepływ krwi. Ta pierwsza opcja jest bardzo niebezpieczna, ponieważ skrzeplina może popłynąć do płuc. Jest to stan zagrażający życiu który objawia się nagłym, niewyjaśnionym uczuciem duszności i krwiopluciem, a jeśli zator jest masywny, nawet utratą przytomności i, jeśli byłby nieleczony, śmiercią. Wytworzenie się kanału z kolei może powodować powstanie zespoły pozakrzepowego, czyli zniszczenia zastawek żył głębokich. To z kolei powoduje, że krew zaczyna zalegać w żyłach głębokich a później i żyłach powierzchownych, powodując żylaki. Pogłębia to tylko obrzęki i tworzy dobre warunki do tego, by ponownie doszło do zakrzepicy. Ponadto w przypadku długotrwałej zakrzepicy powstają brązowe przebarwienia na skórze, a z czasem mogą nawet powstawać owrzodzenia.
Jak się bronić?
Tak więc podstawą jest zapobieganie wystąpienia zakrzepicy, zarówno dla osób z czynnikami ryzyka jak i dla tych, który się jej nie spodziewają. Przede wszystkim odradza się palenia papierosów. Dodatkowo, kobiety po 35 roku życia, jeśli je palą, nie mogą stosować hormonalnej antykoncepcji. W czasie długich podróży należy jak najczęściej wstawać, a jeśli nie jest to możliwe, poruszać jak najwięcej nogami. Osoby z wyżej wymienionymi czynnikami ryzyka przed takimi podróżami powinny udać się do lekarza rodzinnego po heparynę, by zastosować ją profilaktycznie przed wejściem do samolotu czy autokaru. Podobnie osoby na długo unieruchomione w łóżku czy w gipsach, zawsze dostają heparynę przepisaną przez lekarza. Bardzo ważne jest również dbanie o jak najlepszy stan swoich żył. Niestety, nie istnieją żadne skuteczne maści które mogłyby to zapewnić. Natomiast częsty wysiłek fizyczny, choćby spacer czy szybki marsz, zdecydowanie są pomocne. Ponadto, u osób które mają widoczne żylaki, warto zastosować specjalne pończochy uciskowe.
Jak wygląda leczenie zakrzepicy żył głębokich?
Gdy pojawią się objawy zakrzepicy lekarz rodzinny powinien skierować pacjenta do szpitala w celu jak najszybszego stwierdzenia za pomocą USG czy faktycznie mamy do czynienia z zakrzepicą żył kończyn dolnych. W szpitalu podstawą leczenia jest podanie heparyny, założenie opaski uciskowej oraz jak najszybsze uruchomieniu pacjenta. Heparynę podaje się jak najszybciej od momentu rozpoznania zakrzepicy. Następnie, tego samego dnia, pacjent powinien leżeć i spać z nogą uniesioną do góry. Już następnego dnia, po założeniu opaski uciskowej pacjent, pomimo bólu, powinien próbować jak najwięcej chodzić. Jeśli ból i obrzęk są tak silne, że jest to niemożliwe, może zostać zastosowany przerywany ucisk mankietami pneumatycznymi, jednak nie każdy oddział posiada odpowiednie do tego urządzenie. Więcej informacji można znaleźć na stronie Iapteka.pl.
Zakrzepica żył głębokich jest chorobą podstępną, która może wystąpić niespodziewanie. Dlatego warto zwrócić uwagę na swój ogólny stan zdrowia i rozpocząć profilaktykę najszybciej jak się da.
Zakrzepica żył głębokich jest chorobą polegającą na powstaniu skrzepów w żyłach głębokich kończyn dolnych. Może do tego dojść na skutek trzech mechanizmów: zwolnienia przepływu krwi, nadmiernej krzepliwości krwi oraz uszkodzenia ścian naczynia. Zazwyczaj jeden mechanizm nie wystarcza, aby postała zakrzepica. Jednak już długotrwałe siedzenie w bezruchu, na przykład podczas kilkugodzinnej podróży samolotem u osoby z nadkrzepliwością krwi może spowodować poważną zakrzepicę żył głębokich.
Czynniki ryzyka
Jest bardzo wiele czynników ryzyka mogących powodować zakrzepicę. Przede wszystkim prawie wszystkie przypadki występują u osob >40. roku życia. Niemniej, u osób z dużymi predyspozycjami może wystąpić i wcześniej. Na przykład u młodej kobiety, która przyjmuje tabletki antykoncepcyjne, pali, a na dodatek ma rodzinne występowanie nadkrzepliwości. Drugim czynnikiem ryzyka jest otyłość. Po pierwsze dlatego, że osoby takie się znacznie mniej poruszają, po drugie u osób z otyłością, zwłaszcza brzuszną, utrudniony jest odpływ krwi z kończyn dolnych. Powoduje to długotrwały zastój krwi w żyłach głębokich, co może skutkować powstawaniem zakrzepów. Tak samo, bardzo ważnym czynnikiem ryzyka są urazy, które wymagają długiego unieruchomienia: złamanie szyjki kości udowej u osoby starszej czy złamanie nogi wymagające usztywnienia w dwóch stawach. Jest również szereg chorób które predysponują do zakrzepicy żył głębokich: nieswoiste zapalenia jelit, zapalenia naczyń, reumatoidalne zapalenie stawów, nowotwory, zakażenia. Istnieje również grupa sytuacji niezwiązanych z chorobami, jednak znacznie zwiększających ryzyko: wspomniany lot samolotem, kilkunastogodzinna podróż autokarem oraz ciąża i połóg.
Objawy
Objawy zakrzepicy żył głębokich zależą od umiejscowienia. Z reguły przebiega bezobjawowo lub na tyle skąpoobjawowo, że jest to bagatelizowane przez pacjentów. Głównym objawem jest ból w czasie chodzenia oraz obrzęk i ucieplenie kończyny w której obecna jest zakrzepica. W czasie ucisku noga jest tkliwa lub nawet bolesna. Często występuje stan podgorączkowy, czyli temperatura od 37,5 do 38,2 °C, lub nawet gorączka (>38,3 °C).
Powikłania
Wystąpienie zakrzepicy może mieć bardzo poważne skutki. Same zakrzepy w żyłach kończyn dolnych nie mają tendencji do rozpuszczania się, więc zakrzepica może przeminąć albo gdy zakrzep ulegnie fragmentacji i popłynie dalej z krwią, albo gdy wytworzy się kanał pośrodku zakrzepu, umożliwiający przepływ krwi. Ta pierwsza opcja jest bardzo niebezpieczna, ponieważ skrzeplina może popłynąć do płuc. Jest to stan zagrażający życiu który objawia się nagłym, niewyjaśnionym uczuciem duszności i krwiopluciem, a jeśli zator jest masywny, nawet utratą przytomności i, jeśli byłby nieleczony, śmiercią. Wytworzenie się kanału z kolei może powodować powstanie zespoły pozakrzepowego, czyli zniszczenia zastawek żył głębokich. To z kolei powoduje, że krew zaczyna zalegać w żyłach głębokich a później i żyłach powierzchownych, powodując żylaki. Pogłębia to tylko obrzęki i tworzy dobre warunki do tego, by ponownie doszło do zakrzepicy. Ponadto w przypadku długotrwałej zakrzepicy powstają brązowe przebarwienia na skórze, a z czasem mogą nawet powstawać owrzodzenia.
Jak się bronić?
Tak więc podstawą jest zapobieganie wystąpienia zakrzepicy, zarówno dla osób z czynnikami ryzyka jak i dla tych, który się jej nie spodziewają. Przede wszystkim odradza się palenia papierosów. Dodatkowo, kobiety po 35 roku życia, jeśli je palą, nie mogą stosować hormonalnej antykoncepcji. W czasie długich podróży należy jak najczęściej wstawać, a jeśli nie jest to możliwe, poruszać jak najwięcej nogami. Osoby z wyżej wymienionymi czynnikami ryzyka przed takimi podróżami powinny udać się do lekarza rodzinnego po heparynę, by zastosować ją profilaktycznie przed wejściem do samolotu czy autokaru. Podobnie osoby na długo unieruchomione w łóżku czy w gipsach, zawsze dostają heparynę przepisaną przez lekarza. Bardzo ważne jest również dbanie o jak najlepszy stan swoich żył. Niestety, nie istnieją żadne skuteczne maści które mogłyby to zapewnić. Natomiast częsty wysiłek fizyczny, choćby spacer czy szybki marsz, zdecydowanie są pomocne. Ponadto, u osób które mają widoczne żylaki, warto zastosować specjalne pończochy uciskowe.
Jak wygląda leczenie zakrzepicy żył głębokich?
Gdy pojawią się objawy zakrzepicy lekarz rodzinny powinien skierować pacjenta do szpitala w celu jak najszybszego stwierdzenia za pomocą USG czy faktycznie mamy do czynienia z zakrzepicą żył kończyn dolnych. W szpitalu podstawą leczenia jest podanie heparyny, założenie opaski uciskowej oraz jak najszybsze uruchomieniu pacjenta. Heparynę podaje się jak najszybciej od momentu rozpoznania zakrzepicy. Następnie, tego samego dnia, pacjent powinien leżeć i spać z nogą uniesioną do góry. Już następnego dnia, po założeniu opaski uciskowej pacjent, pomimo bólu, powinien próbować jak najwięcej chodzić. Jeśli ból i obrzęk są tak silne, że jest to niemożliwe, może zostać zastosowany przerywany ucisk mankietami pneumatycznymi, jednak nie każdy oddział posiada odpowiednie do tego urządzenie. Więcej informacji można znaleźć na stronie Iapteka.pl.
Zakrzepica żył głębokich jest chorobą podstępną, która może wystąpić niespodziewanie. Dlatego warto zwrócić uwagę na swój ogólny stan zdrowia i rozpocząć profilaktykę najszybciej jak się da.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Jak kawa wpływa na ciśnienie krwi?
- Sposoby na śnieżnobiały uśmiech: jak chronić zęby przed utratą białego koloru?
- Przeziębienie i osłabienie organizmu – jak wspierać organizm podczas zimy?
- Jak dobrać fotel zabiegowy do gabinetu - na co warto zwrócić uwagę?
- Stan zapalny kolana jak radzić sobie z bólem?
- Jak wygląda wizyta u psychoterapeuty?
- Jak utrzymać optymalne nawilżenie skóry?
- Fit Apetit - zrzucisz wagę nawet po czterdziestce!
- Tran w tabletkach, syropie i żelkach dla dzieci - które wybrać?
- Złota trójka - trzy skuteczne zioła na dnę moczanową
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
