Zwyrodnienie barku - jak radzić sobie ze schorzeniem?
POCZEKALNIA. SZepty
Fotografia ilustracyjna
Zwyrodnienie barku, do którego dochodzi w wyniku choroby zwyrodnieniowej, to schorzenie powodujące poważne konsekwencje w funkcjonowaniu całego stawu. Choroba rozwija się stopniowo, jednak nie może być lekceważona, gdyż w konsekwencji zwyrodnienie barku może doprowadzić do całkowitej utraty ruchomości stawu, czyli jego niepełnosprawności.[1] Czym jest zwyrodnienie barku? Jak przebiega choroba? Po czym ją rozpoznać i jak leczyć?
Zwyrodnienie barku – co to za schorzenie?
Choroba zwyrodnieniowa stawów jest schorzeniem związanym z zaburzeniami zarówno w mechanice, jak i biofizjologii stawów. W jej przebiegu dochodzi do stopniowej demineralizacji struktur kostnych i ich osłabienia. Choroba może swój początek mieć w mniejszych elementach budujących staw, jednak z czasem rozprzestrzenia się na cały staw barkowy.[1]
Zwyrodnienie barku powoduje różne patologiczne zmiany w obrębie całego stawu, prowadząc m.in. do rozmiękania czy włóknienia chrząstki stawowej. Może powodować także owrzodzenia i ubytki w jej obrębie.[1]
Zwyrodnienie barku – czym jest spowodowane? Przyczyny i czynniki ryzyka
Staw barkowy jest skomplikowaną strukturą, zbudowaną m.in. z kości ramiennej, łopatki czy obojczyka. Dodatkowo wszystkie te elementy stabilizowane są przez mięśnie i więzadła. Taka struktura i skomplikowana budowa zapewniają jednocześnie szeroki zakres ruchów, wykonywanych stawem barkowym.[2] To jednocześnie sprawia, że często mogą pojawiać się jego przeciążenia, predysponujące do rozwoju choroby zwyrodnieniowej.[3]
Przeciążenia stawu barkowego, sprzyjające rozwojowi choroby zwyrodnieniowej, mogą wynikać m.in. z wykonywania powtarzalnych ruchów o stałym nacisku, np. podczas pracy lub regularnego uprawiania sportu.[3]
Inne czynniki zwiększające ryzyko zwyrodnienia barku to[3]:
Czynnikiem zwiększającym ryzyko schorzenia są także niektóre wady postawy powodujące nierównomierny rozkład ciężaru. Obciążenia te mogą wynikać także z wrodzonych zaburzeń w budowie samego stawu. Chorobie zwyrodnieniowej mogą sprzyjać także zaburzenia metaboliczne oraz palenie papierosów.[3]
Zwyrodnienie barku – objawy. Jak rozpoznać chorobę?
Zwyrodnienie barku może mieć postać pierwotną (idiopatyczną) bądź wtórną. O zwyrodnieniu pierwotnym mówi się wówczas, gdy nie zostały ustalone czynniki bezpośrednio wpływające na rozwój choroby, a więc jej etiologia jest nieznana. Z kolei wtórne zwyrodnienia barku to stan, w którym możliwe jest wskazanie potencjalnych przyczyn wystąpienia choroby.[3]
Głównym objawem zwyrodnienia barku są wszelkiego rodzaju deformacje i nienaturalne ustawienie stawu. Są to jednak symptomy występujące w późniejszej fazie rozwoju choroby. Na dalszych etapach mogą pojawić się również torbiele. Początkowo można odczuć[3]:
Zwyrodnienie barku może także osłabić mięśnie otaczające staw. W skrajnych przypadkach może dojść również do ich zaniku.[3]
Zwyrodnienie barku – jak leczyć?
Zwyrodnienie barku to choroba postępująca, której leczenie opiera się przede wszystkim na metodach zachowawczych, mających spowolnić rozwój schorzenia. Przede wszystkim należy postawić na właściwą profilaktykę i zadbać o odciążenie stawu.[3]
Warto także w terapii uwzględnić ćwiczenia wzmacniające staw i struktury okołostawowe, np. mięśnie.[2] Dla wzmocnienia stawów warto stosować suplementy z kolagenem, takie jak np. 4Flex.
Preparaty te zawierają wysoką dawkę dobrze wchłaniającego się kolagenu (10 g w saszetce). Suplementy przeznaczone są dla osób zmagających się m.in. z ubytkami w chrząstce stawowej, w czasie rehabilitacji czy doświadczających przeciążenia barku.[4] Suplement ma postać proszku przeznaczonego do rozpuszczenia w płynie (np. wodzie, mleku), dzięki czemu jest łatwy w stosowaniu.[4]
Bibliografia:
1. Klimiuk P., Kuryliszyn-Moskal A., Choroba zwyrodnieniowa stawów, Reumatologia, 50, 2012;50(2):162-165.
2. Reumatologia, 50, 2012. 2 Guła Z., Ból barku, Medycyna Praktyczna, 2017, dostęp: 26.05.2022.
3. Klimiuk P., Kuryliszin-Moskal A., Choroba zwyrodnieniowa stawów, Reumatologia, 2016.
4. 4Flex, Informacjeproducenta, dostęp: 26.05.2022.
Zwyrodnienie barku – co to za schorzenie?
Choroba zwyrodnieniowa stawów jest schorzeniem związanym z zaburzeniami zarówno w mechanice, jak i biofizjologii stawów. W jej przebiegu dochodzi do stopniowej demineralizacji struktur kostnych i ich osłabienia. Choroba może swój początek mieć w mniejszych elementach budujących staw, jednak z czasem rozprzestrzenia się na cały staw barkowy.[1]
Zwyrodnienie barku powoduje różne patologiczne zmiany w obrębie całego stawu, prowadząc m.in. do rozmiękania czy włóknienia chrząstki stawowej. Może powodować także owrzodzenia i ubytki w jej obrębie.[1]
Zwyrodnienie barku – czym jest spowodowane? Przyczyny i czynniki ryzyka
Staw barkowy jest skomplikowaną strukturą, zbudowaną m.in. z kości ramiennej, łopatki czy obojczyka. Dodatkowo wszystkie te elementy stabilizowane są przez mięśnie i więzadła. Taka struktura i skomplikowana budowa zapewniają jednocześnie szeroki zakres ruchów, wykonywanych stawem barkowym.[2] To jednocześnie sprawia, że często mogą pojawiać się jego przeciążenia, predysponujące do rozwoju choroby zwyrodnieniowej.[3]
Przeciążenia stawu barkowego, sprzyjające rozwojowi choroby zwyrodnieniowej, mogą wynikać m.in. z wykonywania powtarzalnych ruchów o stałym nacisku, np. podczas pracy lub regularnego uprawiania sportu.[3]
Inne czynniki zwiększające ryzyko zwyrodnienia barku to[3]:
- predyspozycje genetyczne;
- zbyt mała aktywność fizyczna;
- urazy w obrębie stawu;
- ześlizg nasady kostnej,
- uszkodzenia struktur takich jak więzadła czy ścięgna.
Czynnikiem zwiększającym ryzyko schorzenia są także niektóre wady postawy powodujące nierównomierny rozkład ciężaru. Obciążenia te mogą wynikać także z wrodzonych zaburzeń w budowie samego stawu. Chorobie zwyrodnieniowej mogą sprzyjać także zaburzenia metaboliczne oraz palenie papierosów.[3]
Zwyrodnienie barku – objawy. Jak rozpoznać chorobę?
Zwyrodnienie barku może mieć postać pierwotną (idiopatyczną) bądź wtórną. O zwyrodnieniu pierwotnym mówi się wówczas, gdy nie zostały ustalone czynniki bezpośrednio wpływające na rozwój choroby, a więc jej etiologia jest nieznana. Z kolei wtórne zwyrodnienia barku to stan, w którym możliwe jest wskazanie potencjalnych przyczyn wystąpienia choroby.[3]
Głównym objawem zwyrodnienia barku są wszelkiego rodzaju deformacje i nienaturalne ustawienie stawu. Są to jednak symptomy występujące w późniejszej fazie rozwoju choroby. Na dalszych etapach mogą pojawić się również torbiele. Początkowo można odczuć[3]:
- ból barku początkowo występujący jedynie w momencie wykonywania ruchu stawem. Z czasem jednak dolegliwości nasilają się, a ból pojawia się również w czasie spoczynku;
- poranna sztywność stawu barkowego – zwykle trwa do 30 minut, jednak wraz z rozwojem choroby czas ten może się wydłużać. Ostateczną konsekwencją zwyrodnienia barku jest całkowita sztywność i utrata możliwości wykonywania ruchów stawem;
- wysięk w stawie;
- trzeszczenie w stawie.
Zwyrodnienie barku może także osłabić mięśnie otaczające staw. W skrajnych przypadkach może dojść również do ich zaniku.[3]
Zwyrodnienie barku – jak leczyć?
Zwyrodnienie barku to choroba postępująca, której leczenie opiera się przede wszystkim na metodach zachowawczych, mających spowolnić rozwój schorzenia. Przede wszystkim należy postawić na właściwą profilaktykę i zadbać o odciążenie stawu.[3]
Warto także w terapii uwzględnić ćwiczenia wzmacniające staw i struktury okołostawowe, np. mięśnie.[2] Dla wzmocnienia stawów warto stosować suplementy z kolagenem, takie jak np. 4Flex.
Preparaty te zawierają wysoką dawkę dobrze wchłaniającego się kolagenu (10 g w saszetce). Suplementy przeznaczone są dla osób zmagających się m.in. z ubytkami w chrząstce stawowej, w czasie rehabilitacji czy doświadczających przeciążenia barku.[4] Suplement ma postać proszku przeznaczonego do rozpuszczenia w płynie (np. wodzie, mleku), dzięki czemu jest łatwy w stosowaniu.[4]
Bibliografia:
1. Klimiuk P., Kuryliszyn-Moskal A., Choroba zwyrodnieniowa stawów, Reumatologia, 50, 2012;50(2):162-165.
2. Reumatologia, 50, 2012. 2 Guła Z., Ból barku, Medycyna Praktyczna, 2017, dostęp: 26.05.2022.
3. Klimiuk P., Kuryliszin-Moskal A., Choroba zwyrodnieniowa stawów, Reumatologia, 2016.
4. 4Flex, Informacjeproducenta, dostęp: 26.05.2022.
Poinformuj znajomych o tym artykule:
REKLAMA
Inne w tym dziale:
- Podnośniki koszowe, usługi dźwigowe. Bydgoszcz REKLAMA
- Żylaki. Leczenie żylaków kończyn dolnych. Bydgoszcz, Inowrocław, Chojnice, Tuchola. REKLAMA
- Ortopeda. Chirurgia ortopedyczna. Medycyna sportowa. Warszawa REKLAMA
- Sposoby na śnieżnobiały uśmiech: jak chronić zęby przed utratą białego koloru?
- Przeziębienie i osłabienie organizmu – jak wspierać organizm podczas zimy?
- Jak dobrać fotel zabiegowy do gabinetu - na co warto zwrócić uwagę?
- Stan zapalny kolana jak radzić sobie z bólem?
- Jak wygląda wizyta u psychoterapeuty?
- Jak utrzymać optymalne nawilżenie skóry?
- Fit Apetit - zrzucisz wagę nawet po czterdziestce!
- Tran w tabletkach, syropie i żelkach dla dzieci - które wybrać?
- Złota trójka - trzy skuteczne zioła na dnę moczanową
- Czy warto zdecydować się na zakup kolagenu?
- Wszystkie w tym dziale
REKLAMA
